Gülüşün ilkbahar da açan çiçekler kadar güzel
Hüznün son bahar da dökülen yaprakları hatırlatır bana
Senin yüreğimdeki yerin çok çok özel
Sen gülünce güneş bir başka doğar cihana
Tüm kırların çiçeklerini getirseler önüme
Saçının telini değişmem
Güneşi getirseler yer yüzüne
Saçının telini değişmem
güzelliğin karşısında dağlar ufalanır
İnsan yüreği bile dayanamaz paralanır
Sen gülünce güler ağlayınca ağlarım elimden başka bir şey gelmez
Seni mutlu etmek için çabalarım ama gücüm yetmez