Sevgi, mutluluğun nefes alışıdır. İnsanın hem kendisine hem de başkalarına seslenişidir sevgi… Paylaştıkça çoğalır hiç azalmadan… Sevginin mayası yine sevgidir… Ben; Düştüm Konyaspor’un peşine. Karşılıksız sevdim şehrimin en büyük markası Konyaspor’u… Taraftarıyım ben bu takımın. Yürek dolusu söylüyorum: “Ben Bir ‘Konyasporluyum! “ Konuşan, söyleyen, gözleri-yürekleri gülerek bakan, cefakâr ve vefakâr taraftarı, dostları, sevenleri var bu takımın. Nefes alır gibi, gün ışığını paylaşır gibi uğraşmalıyız Konyaspor için. Bir annenin, bir babanın evladını sevdiği gibi sevmeliyiz Konyaspor’u. Desteklemeli, sahip çıkmalıyız bu takıma. Herkes kendince” En büyük Konyaspor’lu benim” diyor! Demesine de… Hani destek nerede diyorum bende. Boş tribünlere oynuyoruz neredeyse bu sezon. Sürekli günah keçisi arıyoruz. Ne çok suçluyoruz birbirimizi… Değmez nedenlerle nasılda incitiyor ve inciniyoruz. Bir an dursa ve birbirini anlamaya çalışsa insanlar… Taraftarı, iş adamlarını kırmaya, küstürmeye hiç kimsenin hakkı yok, hiç de gerek yok zaten. Çünkü anlamak, hoş görmek demektir… Ve hoşgörü, ikiz kardeşidir sevginin. Hoşgörü ’nün Başkentinde yaşadığımızı unutmayalım. Yitirmeyelim değerlerimizi. Kolay kazanmıyoruz. Hele hele gönülleri kazanmak o kadar zor ki. Konyaspor’un başarısı için hepimizin sorumluluğu var. Herkes üzerine düşeni yapmalı.  Eğer üzerimize düşen görevi yapmıyor ve sorumluluğumuzu yerine getirmiyorsak, o zaman kendimizi bir sorgulayalım. Şehrin tüm ileri gelenlerinin, kanaat önderlerinin Konyaspor’a sahip çıkmaları ve desteklemeleri gerekiyor. Takımımız “Süper lig de başarıyla ilerlerken” Eleştirdiğimiz takımımız 4.sırada iken… Lütfen kenetlenelim, çünkü yarın çok geç olabilir. Yönetime düşüyor en büyük sorumluluk, sonra bizlere. Futbolcularımızın da kafası rahat, paralarını tıkır tıkır alıyorlar. Eeeeee artık kendimizi biraz toplama zamanıdır diyorum. Değil mi? Sevgili futbolcu kardeşlerim. Hemen her insanın sevdiği bir renk, tuttuğu bir takım vardır. Ve bu seçimlerle tamamlanır, güzelleşir o insan. Kendine özgü olmanın tadını yaşar.Bazen de bu tadı paylaşır bir başkasıyla. Ben, Yeşil-Beyaz renkleri seviyorum. Konyaspor’u tutuyorum ve bu seçimi yaptığım için çok mutluyum. Bu tadı paylaşıyorum dostlarımla. Kendime özgü bir tat bu. Konyaspor’u çılgınca sevmenin tadını çıkarıyorum. Takımımız şu anda dönüm noktasında ve önümüzde çok önemli maçlar var. Onun için, eğer takımımızı gerçekten seviyor ve bir şeyler yapmak istiyorsak; “Düşelim Konyaspor’ Un Peşine, Sevgiyle Yola Çıkarak…”