Merhaba bu gün bütün toplumlarda olduğu gibi türk toplumundada olan ve önemli bir yer tutan biz engelli bireylerden ve, onlara kendini engelsiz zannedenlerin çıkardığı sorunlardan ve ön yargılarından bahsetmek istiyorum: Sizce engel nedir? Bir bireyin görmemesi, duymaması, konuşmamasımı? Hayır tabiki. Bir görme engelli olarak bence gerçek engel: dar görüşlülük ön yargılı olmak ve zihinlerde oluşan kalıplaşmış olumsuz kötü düşüncelerdir. Organımız yada organlarımız kısmi yada tamamı ile işlevlerini yerine getiremiyor olabilir. Ama bu biz engellilere kimsenin vebalıymışız gibi davranacağı anlamına gelmez. Tabi bütün insanları bu yüzden suçlayamam, içlerinde duyarlı insanlarda var elbette. Bizi bir birey olarak gören ve ön yargıyla yaklaşmayan bütün kardeşlerime canı gönülden teşekkür ediyorum. Ama ne yazıkki bu güzel insanların sayısı o kadar azki… Birazda engellilerin günlük hayatta yaşadıüı sorunlardan ve bu sorunların nasıl ve kimler tarafından oluşturulduğuna bir bakalım: Birkaç sayfalık bir yazı bunları anlatmaya elbetteki yetmezama biz birkaç ufak sorunu dile getirmeye çalışalım: Kaldırımlara araba, market veya daha başka dükkanların önündeki kaldırımlara eşyaların koyularak geçiş alanımızı ortadan kaldırmak bu size göre bir şey ifade etmiyor lakin biz engellilere kabus hatta büyük bir kabus haline geliyor yollarda yürümek daha doğrusu yürümeye çalışmak. 2- yine kaldırımlara yada kaldırım kenarlarına direk, ağaç,vb şeylerin dikilmesi. 3- görme engellilerin kullandığı sarı çizgi olarak tabir edilen çizgilerin az olması ve olanların da tahrip edilmiş olması. Bunlara söyleyecek bir şey bulamıyorum. Yanlış anlamayın benim amacım sizlere fırça atmak, yada sizleri kırmak değil. Benim amacım biraz empati yapmanızı sağlamaya çalışmak. Yazımı burada noktalarken şunu söylemek istiyorum: Köstek değil destek olun. Saygılarımla.