Sosyal hayatta, mektepte, medresede her yerde insan olmamız itibariyle çok fazla kişiyle muhatap oluyoruz. Her insan bir dünya, amanın insan biriciktir klişelerini tekrar edip vicdanları yaralama niyetim olmadığını beyan ederek şunu söylemek isterim: Herkes farklı, hayat tecrübesi farklı, dünyası farklı. Fakat bu farklılıklara rağmen, insan denilen mahluk zamanın cereyanlarına, trendlerine kolayca kapılabiliyor. Bir zamanlar ağrı sızı bilezikleri vardı aman yâ Rabbî, bakkalda bile satılır, takmayan neredeyse hıyanet-i vataniyye ile suçlanıp cemiyetin dışına doğru bir seyahate çıkarılırdı. Haricen denge bilekliği, almayanı aforoz müessesi işletip tokatlatan, evini akşam meşalelerle basıp taşlayan ve akabinde yakmaya kalkan bir halk idik. Tabi bunlar cemiyetin tüm mertebelerinde itibar görenler. Daha lokal gruplar içinde -mesela orta mektep talebeleri, beyaz yakalar, muallimler vs.- trendler de var/vardı. Daha genişi hanımlar arasında olanları. Zannediyorum bu bunak iktisatçılar -kapitalist sosyalist fark etmez- tüm tezlerini hanımlara para harcatmak üzerine tesis etmişler. Abi Simit de aynı Marks da aynı, bi kucak sakal, yaz da yaz, yaz da yaz. Neticesi ne? Aman hanımları ihmal etmeyin guzum, para harcatmak için elinizden geleni yapın. Hebelehüp makinesi, ay aldım kıız pek rahatmış, boşa çiğnemişim yalan dünyayı… Robot süpürge, vııttttt vııııttt evin içine salıveriyorum, kendi kendine temizledi ayol, siz de alın, iki dünyanızı da kurtarırsınız. Hamur şaplaklama makinesi – gören de eve düşük bütçeli fırın açtı sanır- ‘Komşular şu mutfağımda görmüş olduğunuz alet, asrın harikası olup sanki yirmi dört saat kocama uşaklarıma hamur işi yapıyormuşum havası vererek acayip bir itibar katmaktadır. Alın, alın ki alan almayan belli olsun’. Haricinde tabi esvap, aksesuar işlerinde de elbette cereyanlar mevcut. Falan filmden falan küpesi, fişman diziden hatmi çiçeği şeklinde toka, Hürrem kokusu gelmiştir… Bir de yeme içme hatta tütün mamullerinde çeşitli trendler… Ak filtre sigara, kara paket puro, yedi bela nargile tütünü. Son zamanların trendi ise içine ne olduğu meçhul bir likit koyulup içilen elektronik sigara yahut mahalli ağızla ‘ceyranlı siğara’. (Evet yumuşak g ile). Şimdi bu ceyranlı sigarayı içmekte elbette prensip olarak problem yok, o o şekil içer, bu bu şekil içer, ahalinin hayatına kimse karışamaz. Burada en büyük mesele şu ola ki, bu kitle, bu içiş tarzını bize ‘kitlemek’ için varlığını Britiş Amerikan Tobakko’ya armağan etmiş gibi harikulade bir gayret içine girmişler ki, sual etmeyin. Yahu nereye gidersek, ‘Abi içtim, bak sana yeminle söylüyorum, gençleştim resmen, on yaş attı, orta mektebe geri almak için eve zaptiye salmışlar’ öte yandan biri ‘Başla, n’olur başla, başlamalısın, klasik tütünün Allah tez zamanda canını alsın, parti programımıza yazacağız, tütünü de Trinidad Tobago’ya, geldiği yere yollayacağız’ ‘Bi başladım, dedim ki abi biz bunca sene boşuna içmişiz, merdivenleri filan üçer üçer çıkıyorum, hayat buymuş meğer’ gibi muhtelif tezvirat ile idrak yollarımıza taarruz edip bizi ‘niçin bir dağ başında kulübede yaşamıyorum, yaşamak bu mu?’ suallerine gark eden bu vasattan nasıl kurtulacağız, bilemem. Burada ana mesele bir manada eş dostumuzu ve okurlarımızı ikaz etmek ve bu girdaptan Müslüman Türk milletini kurtarmaktır. Yani manasız bir mevzu yüzünden (iki dünyanıza ne faydası var, kendinize bir sorun) insanları darlamayın, ceyranlı sigara yüzünden, stres çarkı sebebiyle, dik duran süpürgeden ötürü yaptığınız propaganda yetişir. Kâfi miktarda dozumuzu aldık, bir siyasi partinin sizin gibi elemanları olsa tek başına olmasa da iki başına iktidarı zorlar. Bırakınız klasik tütün içsin necip milletimiz, bırakınız yapsınlar, geçsinler. Azad edin bizi, düşük bütçeli Göbelsler, istiklale susadık...